Bir insanın ilk işi nedir? Cevap açık, kendisi olmak.
Kızlarını okutmayan millet, oğullarını manevi öksüzlüğe mahkum etmesi demektir, hüsranına ağlasın.
Uğraş, didin, düşün, ara, bul, koş, atıl, bağır. Durmak zamanı geçti, çalışmak zamanıdır.
Yılların ilerlemesine yabancı kalmak, düşmeye doğru eğilmektir.
Göz açıldıkça ruh perdelenir.
Doğruluk dilde, yok dudaklarda; Hayır ayaklarda, şer kucaklarda.
Sevdiğim, bir kıyamet olmuşsun!
Kadın deniz gibidir, hiç güvenmek olmaz ha!
Hak bildiğin yolda, yalnız da olsan yürüyeceksin.
Elbet sefil olursa kadın, alçalır beşer.
Hoş geçen her dem-i sevda, ebediyet sayılır!
Güzel düşün, iyi hisset, yanılma, aldanma, Ne varsa doğrudadır, doğruluk şaşar sanma.
Şüphe bir nura doğru koşmaktır. Şüphe etmek akıllı insanlar için haktır.
En sakin yolculuk uykudur.
Dünyada en büyük şey kişisel mutluluğu bilmektir.
Bize bol bol ziya kucakla getir; Düşmek, etrafı görmemektendir.
Kedimle oynarken benim onunla eğlenmemden daha çok, onun benimle eğlenip eğlenmediğini kim bilir?
Yaşamak benim ayinimdir.
Arayan en sonunda hakkı bulur.
Yaşamayı bilmek işim ve sanatımdır.