Şiir: Luis Nieto - Bu Şarkı Devrim Yiğitlerine Adandı

BU ŞARKI DEVRİM YİĞİTLERİNE ADANDI

Kiralık tabancalar ateşlendi ansızın

Daha dün gibiydi, gencecik döküldüler

Aralı dudaklarında bir mutlu gülümseyiş vardı

Çizgi çizgi özgürlüktü parıldayan yüzlerinde.



Gel bir bak, ta yakından

Daha dün gibiydi, ansızın vuruldular

Belki yirmi tetikti belki daha çok

Namlular utanmıştı insanlar değil

Namlular şaşkındı, bitkindi çaresiz.



Düştüler toprağa özgürce, korkusuz

Kurşun sesi değildi bir sevdalı gülüştü

Düştüler dimdik, özgürce, yalın

Öldüler ama çoğaldılar ölümsüz.



Gel bir bak yakından şu yiğitlere

Daha dün gibiydi acımasız devrildiler

Kan bir kara görüntüydü göğüslerinde

Ölüm çirkindi onlar güzelleştirdiler.



Yeniden yaratmak sesini orduların

Ufuklardan çizgi çizgi büyüyen

Savaşları çoğaltmak yüce düzen adına

Uykular bir daha kaçmasın diye

Sömürülmesin diye şu çocuk eller.



Gözyaşları yaraşmaz o ölülere

Onlar için en soylu örtüler gerek

Gerelim hıncımızı alev alev yeniden

Devrim şarkılarından haykıralım onlara.



Ölmediler onlar, ölmezler ki

Bu yadsınmaz gerçeği bilmedi satılmışlar

Onlar bir atardamardı halkların yüreğinde

Gecelerde yıldız yıldız tutuşan.



Unutma söz etmek yok gözyaşlarından

Yaylar şimdi daha güçle gerildi

Yarın adına göğüs göğüs kuşandık gecede

Gecede en yenilmez güç bizde gönendi

Ölüler koştular ordu ordu dağlardan

Ölüler ansızın içimizde dirildi.

Luis NIETO